Tinuod Gayud!

Usa ka init nga adlaw ang nipukaw nako karon. Ang kainit sa adlaw nga nihikap sa akong panit ug ang hinay nga hangin nga naglabay-labay akong unang nabantayan sa dihang pagbangon nako. Sa sunod nga mga minuto, nakahinumdom ko sa mga angay nako buhaton. Nisulod sa akong utok ang mga deadlines nga akong giapas ug ang among family gathering karon. Diha dayon, nakahunahuna ko kung mabuhat nako tanan sa usa ka adlaw lang. Sa kadaghan ug kataas sa mga buhatunon, murag ganahan nalang ko matulog ug balik. Pero akong gihinumduman nga wala koy mahuman sa akong paghagok. Mao nang gipugos nako akong kaugalingon og lihok aron masugdan na akong angay nga buhaton.

Sa paglabay sa oras, nasugdan na nako akong mga angay atimanon. Sa pagtambo pud nako sa among family gathering, nakalimot ko kadiyot sa akong kakapoy. Nalingaw ko og maayo sa oras nga akong gihatag sa akong pamilya. Mas nakaila nako akong mga ig-agaw nga karon pa nako usab nakit-an sukad pagkabata. Wala ko naguol nga akong gihatag akong oras sa akong pamilya kay kahibalo ko nga dugay pa kini mausab. Karon nga simana na sila mobalik sa laing nasud. Mao nga akong gitagbaw akong kaugalingon sa among pag-uban.

Didto ko nakapamatuod sa giingon sa uban nga walay mas molabaw pa sa pamilya. Dili ko ganahan nga dili matiwas akong mga obligasyon sa eskwelahan ug wala koy intensyon nga pasagdaan akong mga responsibilidad. Pero bisan gamay, wala ko nagmahay sa akong pagtambo sa among family gathering kay kahibalo ko nga dili mabayaran ang mga memorya ug panghitabo sa among pag-uban. Pamilya ang mag-una sa tanang butang ug higayon. Tinuod gayud kini!